Politica 89.8
Ο Βαγγέλης Μπραουδάκης γράφει στο Goal για την συμφωνία του ΟΦΗ με τον Τζενάρο Γκατούζο και σκιαγραφεί την έλευση του Ιταλού αστέρα.
Αναλυτικά το άρθρο του Βαγγέλη Μπραουδάκη
Ο Τζενάρο Ιβάν Ρίνο Γκατούζο θα μπορούσε να έρθει στο πρωτάθλημα ως ποδοσφαιριστής! Περπατάει στα 37, αλλά εδώ αγωνίζονται ακόμα και μεγαλύτεροι του (σε ηλικία, όχι σε αξία). Έρχεται, ωστόσο, ως προπονητής (στον ΟΦΗ), σ’ ένα στοίχημα καριέρας για τον ίδιο -αφού οι βραχύβιες απόπειρες του πέρσι στη Σιόν και στην Παλέρμο δεν απέδωσαν- αλλά και για την ομάδα του Ηρακλείου…
Με δύο Τσάμπιονς Λιγκ κι ένα Μουντιάλ, μεταξύ άλλων τροπαίων στο ηαλμαρέ του. δεν τίθεται καν ζήτημα πείρας, παραστάσεων και σεβασμού που θα εμπνέει αρχικά σε όλους. Ως παίκτης τουλάχιστον (είναι βέβαιο ότι αρκετοί απ’ αυτούς που θα προπονήσει μέχρι πρότινος τον χάζευαν στις μεταδόσεις της Μίλαν και της εθνικής Ιταλίας)…
Βάσει της ηλικίας του, επιπλέον, είναι πασιφανές ότι θα μπορεί να αντιληφθεί πολύ καλύτερα τις ανάγκες των παραλίγο συμπαικτών του. Το ζητούμενο (κι εκεί θ’ αποδειχθεί αν έκαναν διάνα ο Μάνθος Πουλινάκης και οι συν αυτώ) θα είναι αν ο Γκατούζο έχει αποβάλει από μέσα του τον «ποδοσφαιριστή» κι έχει όντως «ενδυθεί» τον προπονητή. Όχι τόσο για να αξιοποιηθούν οι γνωριμίες και οι άκρες του ώστε να φέρει παίκτες από τη χώρα του ή αλλού όσο για να σχεδιάζει στο χορτάρι και να εφαρμόζονται εκείνα που θα έκανε αν αγωνιζόταν κιόλας…
Το πείραμα θα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν χωρίς σοβαρά σκαμπανεβάσματα συνεχιστεί η δουλειά που έγινε πέρσι με τον Ρικάρντο Σα Πίντο. Κι αυτός όνομα βαρβάτο ως ποδοσφαιριστής ήταν. αλλά τα πέντε χρόνια που τον χώριζαν ηλικιακό από τον Γκατούζο και η προϋπηρεσία του στους πάγκους των Λεϊρία. Σηόρτινγκ και Ερυθρού Αστέρα ίσως και να συνιστούν τη διαφορά, αν -απεύχομαι- αυτή διαφανεί…
Και απεύχομαι επειδή μ’ αρέσουν τα ρίσκα και οι τρόποι (μέσα και το επικοινωνιακό στοιχείο, απαραίτητο αυτήν την εποχή, πόσω δε αν δεν συζητάμε για τις τέσσερις πέντε μεγάλες ομάδες) που σκέφτονται και πράττουν στο Ηράκλειο. Από τις επιλογές για τον πάγκο -παρά τους κινδύνους που εγκυμονούν- μέχρι εκείνες τις περσινές για τη στελέχωση του ράστερ.
Φρέσκα μυαλά (παρά τα δεδομένα κολλήματά τους, αφού στο ποδόσφαιρο μας είναι δεδομένο πως αν κοιμηθείς με στραβούς, το πρωί θ’ αλληθωρίζεις)…
