Γράφει ο Νίκος Μαρκάκης στο blog του στο athletic.gr.
Τι θέλει ο κόσμος που πάει στο γήπεδο; Να ξεφύγει από την πίεση και το άγχος της καθημερινότητας, να δει την ομάδα του να κερδίζει και να απολαμβάνει ποδοσφαιρικό θέαμα. Όλα αυτά είχε καιρό να τα ζήσει ο κόσμος του ΟΦΗ, και συγκεκριμένα από εκείνη τη βραδιά της 2ας Οκτωβρίου, όταν νικούσε την ΑΕΚ με 2-0 με την καλύτερη ως τότε εμφάνιση του. Από τότε πέρασαν 140 μέρες, 4,5 μήνες και…τρείς προπονητές. Εκείνη την Δευτέρα σημειώθηκε η τελευταία νίκη του Νταμπράουσκας στον πάγκο του ΟΦΗ.
Μια άλλη Δευτέρα ήταν που ήρθε η επόμενη μεγάλη νίκη , αυτή τη φορά κόντρα στον Πανσερραικό, αυτό το εμφατικό και απίστευτο για την πρόσφατη εικόνα του ΟΦΗ 4-0, η πρώτη για τον Δέλλα στην τεχνική ηγεσία. Είχαν μεσολαβήσει 12 αγώνες, και 60 ημέρες με τον Πέπε Μελ στον πάγκο με μια μόλις νίκη, κι αυτή ψυχοβγαλτική, με τον Παναιτωλικό με 1-0. Σε αυτό το διάστημα ο κόσμος του ΟΦΗ είχε υποστεί κατάθλιψη από αυτά που(δεν) έβλεπε στον αγωνιστικό χώρο. Μέχρι που ήρθε το κλείσιμο των γηπέδων, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση λειτούργησε περισσότερο ως λύτρωση για τους φιλάθλους παρά ως απαγόρευση. Και τι σύμπτωση. Το άνοιγμα ήρθε την κατάλληλη στιγμή.
Μαζί με τον κόσμο επέστρεψαν στον ΟΦΗ και τα χαμόγελα από την μεγάλη σε έκταση του σκορ αλλά και σημασίας νίκη επί του Πανσερραικού. Αυτό το… Κολοσσιαίο ξέσπασμα μιας ομάδας, η οποία στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος βρισκόταν στην πρώτη 4άδα της βαθμολογίας αλλά στην συνέχεια βρέθηκε μεταξύ σφύρας και άκμονος. Στο ντεμπούτο του Τραιανού Δέλλα, όχι μόνο ήρθε η πολυπόθητη νίκη αλλά και μπάλα είδε ο κόσμος και χωρίς να χρειαστεί υπογλώσσια που είναι το σύνηθες στους αγώνες του ΟΦΗ. Αντίθετα, απήλαυσε ένα ωραίο ομιλίτικο βράδυ Δευτέρας και στο τέλος έφυγε χαρούμενος και γεμάτος με το συναίσθημα της ικανοποίησης χαλαλίζοντας ακόμα και την ταλαιπωρία που μπορεί να υπέστη κατά την είσοδο του στο γήπεδο.
Ο ΟΦΗ είχε να πετύχει 4 γκολ από τον Ιανουάριο του 2023 στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό(0-4). Εντός έδρας η τελευταία φορά που είχε σημειώσει τεσσάρα ήταν με τον Απρίλιο του 2023 κόντρα στην Λαμία(4-1). Αν θέλουμε να θυμηθούμε πότε ο ΟΦΗ πέτυχε τρία γκολ από το πρώτο ημίχρονο, θα πάμε ακόμα πιο πίσω πάλι σε ένα παιχνίδι με την Λαμία πριν από 4 χρόνια, την 1η Μαρτίου 2020 στη νίκη με 3-0 που σφράγισε την είσοδο στα πλέι οφ και την έξοδο στην Ευρώπη. Ίσως το ίδιο να συνέβαινε και φέτος αν δεν είχε χάσει όλο αυτό το διάστημα, το οποίο βρισκόταν σε χειμερία νάρκη και δεν μπορούσε κανείς(προπονητής) να βρεθεί για να τον ξυπνήσει.
Ο Δέλλας δεν είναι ούτε μάγος, ούτε θαυματοποιός. Είναι όμως κανονικός προπονητής. Το ότι είναι κουμπάρος του Μπούση, μάλλον είναι στα πλην γιατί αν δεν ήταν μπορεί και να ερχόταν νωρίτερα στον ΟΦΗ και να γλίτωνε η ομάδα όλη αυτή τη νεκρή περίοδο, που της κόστισε όλους τους στόχους σε πρωτάθλημα και κύπελλο και την έβαλε σε περιπέτειες. Ήρθε όμως, έστω και καθυστερημένα είναι εδώ. Η πρώτη εντύπωση είναι θετική, το αποτέλεσμα δίνει πόντους και ψυχολογία. Ο Δέλλας έκανε τα απλά και αυτονόητα. Τόνωσε την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση των παικτών του, μίλησε στον εγωισμό τους, τους μετέδωσε τα βασικά για το αγωνιστικό πλάνο που έχει στο μυαλό του κι εκείνοι τον άκουσαν.