Γράφει ο Νίκος Μαρκάκης στο blog του στο athletic.gr.
Τι (δεν) ζήσαμε, θεέ μου τις τελευταίες 10 μέρες με τον ΟΦΗ. Αυτή η ομάδα, αποδεικνύει συνεχώς ότι είναι το καλύτερο φάρμακο στην πλήξη. Δεν σε αφήνει ποτέ να τη νιώσεις, γιατί πάντα, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται, κάτι θα συμβαίνει που θα σε ξυπνάει και θα σε σηκώνει από τον καναπέ.
Πείτε μου εσείς άλλη ομάδα που μέσα σε τόσες λίγες μέρες πέρασε τόσα πολλά. Από την κίνηση του Μπούση που προκάλεσε πανικό, από την εκκωφαντική παρέμβαση Νιόπλια στον Σπορ fm 104.2 που τα έκανε άνω-κάτω, από την απόλυση του Μελ και την πρόσληψη του Δέλλα μέχρι την επανεμφάνιση του προέδρου αλλά και του Ερασιτέχνη που πήρε θέση για όσα έγιναν.
Η… εξαφάνιση Μπούση δεν κράτησε τελικά πάνω από μια εβδομάδα. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΟΦΗ αφού προκάλεσε πανικό με την επιλογή του να διαγράψει από τα σόσιαλ ότι έχει σχέση με την ομάδα, και αφού στο μεταξύ είχαν πάρει θέση υπέρ του οι οργανωμένοι επανεμφανίστηκε σε δυο… δόσεις. Η πρώτη με την πρόσληψη Δέλλα στην τεχνική ηγεσία, μια απολύτως δική του επιλογή με την οποία φώναξε ότι «είμαι εδώ» και σχεδόν αμέσως μετά με την γραπτή του δήλωση μέσω της ομάδας. Για την ταμπακιέρα δεν είπε τίποτα αλλά ας είναι: στην παρούσα φάση άλλο είναι αυτό που απασχολεί τον κόσμο και είναι η σωτηρία της ομάδας. Τις εξηγήσεις για το πως και το γιατί ο πρόεδρος αν θέλει(που μάλλον δεν θέλει από ότι φάνηκε…) μπορεί να τις δώσει μετά. Ακόμα κι έτσι πάντως ο κόσμος τον στηρίζει, κι ας το λάβει αυτό υπόψη του. Τον στηρίζει και ο Ερασιτέχνης. Αυτό τουλάχιστον αναφέρει στην ανακοίνωση του. Τώρα αν υπάρχουν θέματα που έχουν να λύσουν οι δυο πλευρές μεταξύ τους, υπάρχει και ο διάλογος στον οποίο κάλεσε ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη τον ομόλογο του της ΠΑΕ και μέσα απ αυτόν μπορεί να λυθούν οι όποιες παρεξηγήσεις(αν υπάρχουν…).
Ο Μπούσης τελικά δεν άφησε τον ΟΦΗ στα κρύα του λουτρού. Καλή εξέλιξη αρκεί να συνοδευτεί, όποτε και όταν από την ανάλογη αυτοκριτική. Όσα δίκια και να έχει ο πρόεδρος δεν μπορεί κάθε τρείς και λίγο να «απειλεί» με αποχώρηση. Χωρίς να είμαι στο μυαλό του θεωρώ ότι κατά βάθος δεν θέλει να φύγει. Θα είναι σαν να παραδέχεται την αποτυχία του και σαν χαρακτήρας δεν είναι τέτοιος. Σε κάποια από τις συνεντεύξεις του έχει πει ότι θέλει ο κόσμος του ΟΦΗ να τον θυμάται μετά τον Θόδωρου Βαρδινογιάνη. Να τον θυμάται να το βάζει στα πόδια, μάλλον δεν θα το ήθελε. Είναι εγωιστής, φιλόδοξος και θέλει να πετυχαίνει με ότι καταπιάνεται. Ο ΟΦΗ προφανώς διαφέρει από τις άλλες επιχειρήσεις του γιατί δεν είναι απλώς μια ανώνυμη εταιρεία. Έξι χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που ήρθε και τα αποτελέσματα εντός γηπέδου δείχνουν ότι ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει που ακριβώς έχει έρθει και επενδύσει. Άλλο το NBA στην Αμερική όπου δεν υπάρχει η λέξη υποβιβασμός και άλλο στην Ελλάδα και την Σούπερ Λιγκ όπου η πίεση είναι μεγάλη. Έχει δικαιολογίες γιατί είναι μακριά. Ο Σαββίδης χρειάστηκε 8 χρόνια στον ΠΑΟΚ για να μάθε από τα λάθη του και να πάρει το πρωτάθλημα, κι αυτός αν άκουσε τα εξ αμάξης…