Politica 89.8
Γράφει ο Νίκος Μαρκάκης στο blog του στο athleticradio.gr
Ο ΟΦΗ έχει να κερδίσει στο Καραισκάκη από εκείνο το ιστορικό 4-5 με την μεγάλη ανατροπή από το 4-0 στις 27 Μαίου του 1990. Έχει να πάρει βαθμό από την ισοπαλία με σκορ 2-2 στις 29 Οκτωβρίου 2011. Ωστόσο αν και έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε, στην μνήμη μας έχουν μείνει άλλες δυο αναμετρήσεις, στις οποίες ο ΟΦΗ γνώρισε την ήττα αλλά ουσιαστικά είναι σαν να κέρδισε τον Ολυμπιακό. Μια στις 19 Οκτωβρίου 2019 και άλλη μια την Κυριακή το απόγευμα της 29ης Ιανουαρίου 2023 και τις δυο φορές με το ίδιο σκορ(2-1).
Είναι ορισμένες φορές που, όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο και οι ήττες σε μεγαλώνουν. Εξαρτάται από ποιόν χάνεις και πως χάνεις. Ο ΟΦΗ έχασε την Κυριακή από τον, κατά γενική ομολογία, καλύτερο φετινό Ολυμπιακό. Και παρά το γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν σωρεία ευκαιριών, στο β΄ μέρος, και δεν σκόραραν περισσότερα γκολ λόγω της εκπληκτικής εμφάνισης του Μανδά, στο τέλος η ομάδα που έμεινε με το «αχ» της εξέδρας ήταν ο ΟΦΗ. Που είδε τον Πασχαλάκη να βγάζει δυο τετ α τετ με τους Γκρόνινγκ και Μπάκιτς και να διαφυλάττει τη νίκη για την ομάδα του. Ο ΟΦΗ, λοιπόν, αν και έχασε δίκαια, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται απογοητευμένος από το αποτέλεσμα. Το ίδιο ακριβώς συναίσθημα που υπήρχε μετά τους αγώνες με Παναθηναικό στην Λεωφόρο και ΠΑΟΚ στην Τούμπα.
Τι δείχνει αυτό; Ότι ο ΟΦΗ σιγά-σιγά αλλά σταθερά ανεβαίνει επίπεδο. Αρχίζει να θέτει τις βάσεις για να γίνει ξανά μεγάλη ομάδα. Να βλέπει και πάλι στα μάτια όχι τους Λεβαδειακούς τις Λαμίες και τους Ιωνικούς (συγγνώμη, αλλά ποια σχέση έχει με αυτές τις ομάδες) αλλά τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσα κι έξω. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μια μέρα στην άλλη, θέλει δουλειά, υπομονή και επιμονή αλλά το υπόβαθρο υπάρχει, αρκεί να αξιοποιηθεί. Το πιο μεγάλο «όπλο», πέρα φυσικά, από την διοικητική σταθερότητα, που προσφέρει η ιδιοκτησία Μπούση είναι η παρουσία του Νταμπράουσκας.
