Politica 89.8
18/8/2021-8/9/2021: Οι 22 μέρες που σημάδεψαν την ζωή μου και αποτέλεσαν άλλη μια εμπειρία, από εκείνες όμως που κανείς-πιστέψτε με- δεν θέλει να ζήσει. Η COVID-19 μου έστησε καρτέρι, με περίμενε στην γωνία, προφανώς με βρήκε σε στιγμή αδυναμίας και με έστειλε στο νοσοκομείο. Γράφει ο Νίκος Μαρκάκης.
Εκεί όπου, για όσους δεν το γνωρίζουν και εύχομαι να μην το ζήσουν ποτέ είσαι εσύ, ο γιατρός και ο Θεός. Τελικά από αυτή τη «μάχη» βγήκα νικητής με την αμέριστη στήριξη και φροντίδα των γιατρών και των νοσηλευτών του Βενιζελείου, που για μια ακόμα φορά έδειξαν ότι αποτελούν τους άοκνους «φρουρούς» της υγείας.
Το γράφω για όσους πιστεύουν ότι δεν υπάρχει ιός. Εύχομαι να μην ζήσουν ποτέ αυτή την πολύ δυσάρεστη εμπειρία την οποία πέρασα εγώ αλλά και πολλοί συνάνθρωποί μας καθημερινά. Η νόσος δεν κάνει διακρίσεις. Είδα ηλικιωμένους, αλλά και πολύ νεότερους «χτυπημένους» από αυτό τον ύπουλο εχθρό. Η COVID-19, είναι εδώ και όλοι οφείλουμε να δείξουμε την δέουσα προσοχή τόσο για τους εαυτούς μας αλλά και για τους γύρω μας είτε πρόκειται για άτομα του στενού περιβάλλοντος είτε για κάθε καθημερινή μας επαφή.
Ξέρω θα ρωτήσετε πολλοί: «Έκανες το εμβόλιο; Γιατί χρειάστηκες να νοσηλευτείς;» Μην περιμένετε να απαντήσω ευθέως, γιατί δεν θέλω να μπω σε αυτή την διαδικασία αντιπαράθεσης που έχει ξεσπάσει γύρω από αυτό το θέμα. Ούτε είμαι αρμόδιος να πω στον οποιοδήποτε «κάν’το ή μην το κάνεις». Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις αποφάσεις του και τις πράξεις του. Σε ό,τι αφορά την δική μου περίπτωση ήμουν από τους «τυχερούς-άτυχους».
Άτυχος, διότι το ραντεβού μου με τη νόσο ήταν ιδιαίτερα επώδυνο. Τυχερός, γιατί στη μονάδα COVID-19 του Βενιζελείου βρήκα ανθρώπους που από την πρώτη στιγμή στάθηκαν κοντά, στηρίζοντας με, με την φροντίδα τους. Και δεν το έκαναν μόνο με μένα, φυσικά.
Όλοι οι ασθενείς είχαν την ίδια ανταπόκριση από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Πρώτη φορά, ειλικρινά, είδα τόση ευγένεια και καλοσύνη από ένα νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζεται σε δύσκολες συνθήκες και ίσως όχι με τις ανάλογες οικονομικές απολαβές. Είμαι τυχερός γιατί γνώρισα όλα αυτά τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια που χωρίς να αγκομαχούν, δίνουν όλο τους τον εαυτό στην υπηρεσία των ασθενών.
Φυσικά, δεν θα μπορούσα να μην πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς του Βενιζελείου. Ιδιαίτερα στον Διευθυντή της Γαστρεντερολογικής Κλινικής και υπεύθυνο της μονάδας Covid-19 Γρηγόρη Πασπάτη και τον Διευθυντή της Α΄ Παθολογικής Νίκο Παπανικολάου.
Υπάρχουν κι άλλοι γιατροί που όλο το διάστημα της νοσηλείας μου φρόντισαν για την αποκατάσταση της υγείας μου αλλά θα ήταν άδικο να κάνω αναφορά σε ονόματα με τον κίνδυνο να ξεχάσω κάποιον.
Σημασία έχει, και εγώ τουλάχιστον το διαπίστωσα δια ζώσης ότι στην μονάδα COVID-19 του Βενιζελείου αλλά και της Α΄ Παθολογικής Κλινικής γιατροί και νοσηλευτές αποτελούν τους άοκνους φρουρούς της υγείας μας….
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Πατρίς”
