Ο ΟΦΗ επιστρέφει στη Σούπερ Λιγκ σε χρόνο ρεκόρ.Γιατί ο ΟΦΗ μπορεί να το κάνει.Επίσης ακούστε ΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ όλη τη σημερινή συνέντευξη του Νίκου Παπαδόπουλου στον Αthletic Radio και το Νίκο Μαρκάκη. Γράφει ο Σπύρος Αλεξάκης στο blog του στο athleticradio.gr
[Φωτό: Η θρυλική “All Blacks” εθνική Νέας Ζηλανδίας στο ράγκμπι γιούνιον.]
“Τώρα θα πειστούν και οι άπιστοι”,που θα λεγε και ο Βασίλης Λεβέντης με το γνωστό του πάθος!
Τώρα -ας το ελπίσουμε δηλαδή- θα τελειώσει αυτή η ιστορία με τον “ΟΦΗ ιστορική επαρχιακή ομάδα”,που είναι στο ίδιο επίπεδο με τον Πανσερραϊκό,την Παναχαϊκή,τον Ολυμπιακό Βόλου και τα σχετικά σωματεία ή στην… καλύτερη με τον ΠΑΣ και την ΑΕΛ.
Γιατί ο ΟΦΗ δεν είναι το ίδιο μέγεθος με αυτές τις ομάδες και δεν είναι όχι γιατί το λέω εγώ,που είναι γνωστά τα ποδοσφαιρικά μου αισθήματα και άρα δεν είμαι αντικειμενικός αλλά γιατί η ίδια η ιστορία το αποδεικνύει.
Η ομάδα της Κρήτης,αν εξαιρέσεις το 1971 που έπεσε και έκανε μια 5ετία για να επιστρέψει στην Α’Εθνική,τις άλλες δύο φορές επέστρεψε πολύ σύντομα.
Πολύ σύντομα σε σχέση με όλες τις άλλες ομάδες που βρίσκονται στην ίδια κατηγορία με εκείνη.
Γιατί φυσικά η ΑΕΚ είναι πιο μεγάλο μέγεθος και έκανε μια διετία για να επιστρέψει από τη Γ’ στην Α’ κατηγορία.
Όλοι οι άλλοι ταλαιπωρήθηκαν.
Και δε μιλάμε για τις “επαρχιακές” ομάδες οι οποίες πέφτουν και ξεχνούν να επιστρέψουν.
Με την ΑΕΛ,τον ΠΑΣ,την Παναχαϊκή να κάνουν 10ετία για να συνέλθουν όταν υποβιβάζονται στις μικρές κατηγορίες.
Μιλάμε και για τον Ηρακλή που ταλαιπωρείται με τους υποβιβασμούς την τελευταία δεκαετία ή τον Άρη που στο τρίτο…πέσιμο του,έκανε αισίως 4 χρόνια για να επιστρέψει.
Αντίθετα ο ΟΦΗ και παρόλο που έπεσε κατηγορία και τις δύο φορές στη σύγχρονη ιστορία του για εξωαγωνιστικούς λόγους.Την τελευταία μάλιστα αποβλήθηκε από το πρωτάθλημα για χρέη,ενώ κάτι τέτοιο δεν βλέπουμε να γίνεται με άλλες και άλλες ΠΑΕ,που όχι μόνο δεν υποβιβάζονται αλλά συμμετέχουν κανονικά και είναι ανταγωνιστικές στη Σούπερ Λιγκ.
Εν πάση περιπτώσει ακόμη και έτσι η ομάδα δείχνει ότι είναι βαρύ μέταλλο για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου και ενώ πήγε στη Γ’κατηγορία επέστρεψε σχεδόν άμεσα.
Χάνοντας μόνο μία χρονιά (την περσινή) με τις γνωστές …ειδικές συνθήκες και την “διακριτική” άνοδο του Απόλλωνα Ριζούπολης και της Λαμίας.
Όλα αυτά δεν τα γράφουμε για να φουσκώσουν αέρα τα μυαλά μας,ο κόσμος του ΟΦΗ πρέπει να ξέρει ότι στόχος είναι η σταθεροποίηση της ομάδας στη Σ.Λ. για την επόμενη σεζόν,όμως αυτό που δεν χρειάζεται να το πούμε εμείς,το ξέρουν σίγουρα στην ΠΑΕ ΟΦΗ,είναι ότι όσο η ομάδα θα φοράει τα χρώματα αυτά και θα έχει το συγκεκριμένο σήμα,ο πήχης για τον κόσμο της θα είναι πάντα ψηλά.
Καλό ποδόσφαιρο,αποτελέσματα με τους “μεγάλους” του παλιού ΠΟΚ και διάκριση,δηλαδή Ευρώπη,μέσα από το Πρωτάθλημα ή το Κύπελλο.
Και μπορεί του χρόνου,με το καλό,ο κόσμος να μην έχει αυτές τις απαιτήσεις αλλά το ξέρουν όλοι ότι από την μεθεπόμενη χρονιά θα αρχίσει σίγουρα η πίεση για επιτυχίες.
Για καλή μπάλα και νίκες.
Αυτός είναι ο πήχης για το φίλαθλο του ΟΦΗ.
Τέλος κλείνοντας να πούμε και κάτι τελευταίο:
Από τη μέρα που έφυγε ο Ολλανδός,δηλαδή από τις αρχές του Γενάρη του ’18, η ομάδα πάει τρένο.
Σε 17 ματς συγκεκριμένα,έχει 16 νίκες (!) και μία ήττα,στη Λάρισα με τα …τρία δοκάρια.
Δε θέλω να το γυρίσουμε στο μεταφυσικό αλλά ο καθένας μπορεί να το εκλάβει όπως επιθυμεί.
(Στα ηχητικά που ακολουθούν είναι η συνέντευξη εφ’όλης της ύλης του Νίκου Παπαδόπουλου στο Νίκο Μαρκάκη,σήμερα 11/4/2018)